Στη νεογνική ηλικία συχνή είναι η εμφάνιση διόγκωσης των θηλών κατά τη γέννηση νεογνών και των δύο φύλων, οφειλόμενη στην επίδραση των ορμονών της κύησης. Είναι αθώα κατάσταση και αποδράμει χωρίς καμία παρέμβαση μέσα σε λίγους μήνες. Σπανιότερα, μπορεί να επιπλακεί με νεογνική λοίμωξη των μαστών, κατά τη δίοδο τη νεογνού από το γεννητικό σωλήνα της μητέρας, οπότε αντιμετωπίζεται με αντιβιοτικά.

Η πρώιμη ανάπτυξη μαζικού αδένα αφορά στην εμφάνιση αδένα σε κορίτσια πριν την ηλικία των 8 ετών, συνηθέστερα (μέχρι 80%) κατά την διάρκεια των πρώτων 2, με πλήρη συνήθως ύφεση στην παιδική ηλικία. Έχουν ενοχοποιηθεί αυξημένα επίπεδα ή μειωμένη κάθαρση οιστρογόνων, αυξημένη ευαισθησία οιστρογονικών υποδοχέων, έκθεση σε εξωγενή οιστρογόνα (καλλυντικά, απορρυπαντικά, πλαστικά) ή και γονιδιακές μεταλλάξεις. Ωστόσο, πρέπει πάντα να αποκλείεται η ύπαρξη όγκων ή συνδρόμων που προκαλούν παραγωγή οιστρογόνων.

Αντίθετα, στην πρώιμη ήβη, παρατηρείται ανάπτυξη μαζικού αδένα που συνοδεύεται και από εικόνα ήβης (τριχοφυΐα, λειτουργία αποκρινών αδένων, σωματική ανάπτυξη και ωρίμανση των οστών), και οφείλεται σε πρώιμη έναρξη λειτουργίας του υποθαλαμο- υποφυσιακου- ωοθηκικού άξονα. Συνιστάται ενδοκρινολογική παρακολούθηση και συνήθως καταστολή του άξονα για άλλοτε άλλο χρονικό διάστημα.

Οι περιθηλαίες κύστεις είναι επιφανειακές κύστεις στην περιοχή της θηλαίας άλω που εμφανίζονται πέριξ της εφηβείας. Αποδράμουν αυτόματα και δεν χρήζουν αντιμετώπισης, εκτός από την περίπτωση διαφοροδιαγνωστικού προβλήματος οπότε διενεργούνται U/S και παρακέντηση.

Τέλος, κάθε είδους τραύμα στην περιοχή του μαστού πριν την ωρίμανση αυτού (έγκαυμα, ακτινοβολία, τροχαίο (κάκωση από ζώνη), πλάγια θωρακοτομή σε εγχειρήσεις αποκατάστασης συγγενών καρδιοπαθειών, τοποθέτηση θωρακικού σωλήνα, βιοψία ) μπορεί να οδηγήσει σε υποπλασία και δυσμορφία του μαστού μεταγενέστερα. Γι’ αυτό συνιστάται βαθμός υποψίας σε περίπτωση κάκωσης στην περιοχή του μαζικού αδένα, προς αποφυγή ή έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία πιθανής βλάβης