Οι φλεγμονές του μαστού, μικροβιακές και μη, παρουσιάζουν διάφορες κατηγοριοποιήσεις, ανάλογα με:

– το έδαφος στο οποίο εμφανίζονται, πχ θηλασμός, συστηματική νόσος όπως διαβήτης ή αυτοάνοσα νοσήματα, μετά από χειρουργική επέμβαση ή ακτινοθεραπεία. Σπάνια δε εικόνα άσηπτης φλεγμονής όλου του μαστού αναπτύσσεται σε έδαφος καρκινωμάτωσης του αδένα, στο πλαίσιο του φλεγμονώδους καρκίνου του μαστού, μια κατάσταση που πρέπει πάντα να μπαίνει στη διαφοροδιάγνωση.
– το μικρόβιο που εμπλέκεται (κοινά ή σπάνια παθογόνα)
– τη θέση τους στο μαστό: περιφερική που αφορά το μαζικό παρέγχυμα ή περιθηλαία που εμπλέκει και τους υποκείμενους γαλακτοφόρους πόρους.

Οι λοιμώξεις του μαστού μπορεί να έχουν μια ήπια διαδρομή και να αποθεραπευθούν με φαρμακευτική αγωγή ή να μετατραπούν σε χρόνιες και υποτροπιάζουσες, γεγονός που τις καθιστά και δυσίατες. Ανάλογα με την εκάστοτε εικόνα και αφού αποκλειστεί το ενδεχόμενο κακοήθειας με την ενδεδειγμένη βιοψία, η προσπάθεια κατευθύνεται στην φαρμακευτική αγωγή με αντιβιοτικά. Η χειρουργική θεραπεία έχει θέση σε ορισμένες μόνο περιπτώσεις, είτε συλλογής υγρού είτε χρονιότητας μιας εικόνας.

Οι αρχές της χειρουργικής θεραπείας είναι:

– σε περιφερικές λοιμώξεις σε απόσταση από το θηλαίο σύστημα, με εικόνα αποστήματος μετά από αντιβιοτική θεραπεία , επιχειρείται παροχέτευση του παχύρευστου επιμολυσμένου υγρού είτε διαδερμικά είτε με μικρή χειρουργική τομή, που να μην αφήνει εμφανή ούλη μετεγχειρητικά
– σε υποθηλαίες φλεγμονές, γίνεται προσπάθεια παροχέτευσης της συλλογής διαμέσου του θηλαίου συστήματος ώστε να μην εγκατασταθεί επικοινωνία αυτού με το δέρμα.
– σε περιθηλαίο συρίγγιο, επικοινωνία δηλαδή κάποιου πόρου με την επιφάνεια του μαστού, συνήθως στο όριο θηλαίας άλω – δέρματος, γίνεται προσπάθεια εντοπισμού και αφαίρεσης του πάσχοντος γαλακτοφόρου πόρου μαζί με το συριγγώδη πόρο, ώστε να μειωθεί η πιθανότητα υποτροπής
– σε υποτροπιάζουσες περιθηλαίες φλεγμονές ενδέχεται να είναι απαραίτητη η αφαίρεση όλου του υποθηλαίου συστήματος, λόγω επινέμησής του από την αρχική εντοπισμένη λοίμωξη

Σε κάθε περίπτωση η χειρουργική τεχνική ακολουθεί τις αρχές των μικρών, κρυφών ουλών και της αποκατάστασης των ελλειμάτων που δημιουργούνται στον αδένα κατά το χειρουργικό καθαρισμό.